Ενδιαμέσως σας είχαμε αποκαλύψει ότι ενώ τυπικά παρέμενε η «κεφαλή» της Π.Α.Ε. επί της ουσίας, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, είχε πάψει να βάζει την υπογραφή του στα έγγραφα της. Το ρόλο αυτό τον άφησε για τον διαβόητο Αλέξη Αλεξίου (βλέπε εδώ). Ακόμα κι έτσι, όμως, η οριστική απόδραση του από τον «σφιχτό εναγκαλισμό» με τον «Διοικητικό Ηγέτη» της Α.Ε.Κ. δεν ήταν καθόλου εύκολη. Το αντίθετο μάλιστα, αφού αν κάποιος σαν τον Μελισσανίδη δεν σε διώξει είναι πολύ δύσκολο να τον εγκαταλείψεις εσύ (ένα πράμα σαν τη σχέση μιας πουτάνας με τον νταβαζή της).
Του χρειάζονταν, λοιπόν, μια αφορμή για να παραιτηθεί την οποία βρήκε στην παραλίγο κλοπή ποσού 550.000 Ευρώ που αφορούσε την μεταγραφή του Γκαρσία. Ως προς αυτό (ότι δηλαδή το συγκεκριμένο συμβάν ήταν η αφορμή και όχι η αιτία) το www.aek365.com σας λέει την αλήθεια. Ως προς την αιτία, όμως, ότι δηλαδή θέλει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του όχι. Βέβαια, για να είμαστε και λογικοί καμία από τις ελεγχόμενες και αυτό-λογοκρινόμενες ΑΕΚτζήδικες ιστοσελίδες ή έντυπα ΔΕΝ θα μπορούσε να γράψει την πραγματική αιτία. Τώρα, τι ήταν αυτά που ο Μηνάς εδώ και καιρό είδε και τον τρόμαξαν τόσο που να θέλει να κατέβει από το τρένο προφανώς θα κάνουμε κάμποσο καιρό να μάθουμε.
Σε κάθε περίπτωση η παραίτηση του σηματοδοτεί το εύρος της διοικητικής αποτυχίας του «Διοικητικού Ηγέτη». Αν ο Μελισσανίδης ήταν κανονικός επιχειρηματίας του «σήμερα» και όχι του «χθες» θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία που του δίνει η παραίτηση Λυσσάνδρου για να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στην Διοίκηση της Π.Α.Ε. Πιθανότατα τις επόμενες ημέρες να διαβάσετε ακριβώς αυτό (στο κάτω-κάτω κάθε τόσο αυτό δεν διαρρέεται;). Η διαφορά έγκειται στο ότι μιας και ο Μελισσανίδη επιχειρηματικά ανήκει στο «χθες» ακόμη και να προχωρήσει σε μαζικές διοικητικές αλλαγές αυτό δεν θα σημαίνει ότι έχει βρει και τους ικανότερους για την δουλειά αυτή.
Μη σας παραξενέψει αν μη θέλοντας να ψάξει για κάποιο πιο ικανό διοικητικό στέλεχος (έτσι κι αλλιώς θέλει -αν μπορέσει- να φύγει το Καλοκαίρι) να «αναβαθμίσει» κάποιους (π.χ. τον Αλεξίου) ή/και να δώσει υψηλό διοικητικό πόστο σε συνεργάτες του στις εταιρείες συμφερόντων του (που τους ξέρει χρόνια). Τώρα, αν τέτοιου είδους λύσεις σε συνδυασμό με το πόσο παρατημένη φαίνεται να είναι η Π.Α.Ε. είναι οι κατάλληλες για την σοβαρά άρρωστη Α.Ε.Κ. η απάντηση σ’ αυτό είναι πολύ προφανής.
Εν κατακλείδι, η παραίτηση του Μηνά Λυσσάνδρου είναι το τελευταίο πέπλο που πέφτοντας αποκαλύπτει τη γύμνια (και την ασχήμια) του Βασιλιά. Σ’ ένα άλλο σύμπαν όπου ιδιοκτήτης θα ήταν κάποιος άλλος και όχι ο Μελισσανίδης (ή αν είχε άλλα μυαλά) η παραίτηση θα παρείχε την ευκαιρία γενικότερων αλλαγών τόσο στα πρόσωπα όσο και στο μοντέλο θεωρούμενη ως ένα «νέο ξεκίνημα». Δυστυχώς, στο σύμπαν που ζούμε και με τα μυαλά του «Διοικητικού Ηγέτη» η παραίτηση Λυσσάνδρου είμαστε σχεδόν απόλυτα σίγουροι πως το μόνο που θα σημάνει θα είναι μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για σοβαρές διοικητικές αλλαγές.
26 Φλεβάρη 2021
«πανταχού παρόντες».
